w którym nagradzamy dziennikarzy za to, że możemy się od nich uczyć rzetelności, profesjonalizmu i najwyższych standardów

Po raz kolejny nie znajdziecie tu listy nominowanych w kategorii AuTORytet. Nauczeni doświadczeniem z poprzednich edycji udoskonaliliśmy tryb wyboru w tej kategorii. Nie chcielibyśmy, żeby w tej kategorii co roku byli przegrani, bo każdy z nominowanych dotychczas już był dla nas autorytetem.

W związku z tym na karcie do głosowania zamiast 5 nominacji pojawi się kilka pomocniczych propozycji, w których znajdują się nazwiska, pojawiające się najczęściej w zgłoszeniach uczelni partnerskich w ciągu trzech pierwszych lat trwania Plebiscytu oraz propozycje organizatora. Przede wszystkim jednak, każdy ze studentów, będzie mógł wpisać na karcie nazwisko osoby, która jest dla niego autorytetem.

Chcemy nadać tej nagrodzie ponadczasowy charakter. Nowa formuła kończy z konkurowaniem w tej kategorii, daje jej nowy, bliższy nazwie wymiar. Dzięki tej zmianie każdy głosujący ma wolność wyboru i może wypowiedzieć się, kto dla niego osobiście jest medialnym autorytetem.

gdzie nagradzamy publicystów, dzięki którym nasze poglądy zaczynają iść własną drogą

Bartosz Marczuk [Rzeczpospolita]

Za wytrwałe przyglądanie się kwestiom takim jak demografia czy edukacja w Polsce. Za analityczne teksty dobitnie pokazujące, że to, co politycy zaniedbywali przez ostatnich kilkanaście lat, jest teraz naszym największym wyzwaniem.

Robert Krasowski ["Anatomia Siły", "Anatomia Przypadku", "Anatomia Słabości"]
Za sięganie do nieodległych, ale często zapominanych historii, które nieprzerwanie rzutują na bieżące wydarzenia w kraju. Za spojrzenie okiem historyka filozofii i umiejętne wykorzystywanie różnych gatunków prasowych do opisywania Polski, kształtującej się demokracji i dojrzewającego do niej społeczeństwa.

Michał Krzymowski [Newsweek]
Za odważne śledztwa i opisywanie brutalnej politycznej rzeczywistości bez medialnego lukru. Za ukazywanie polityki od kuchni, a tym samym odsłanianie najciekawszych i najistotniejszych mechanizmów rządzenia państwem.

Paweł Reszka [Tygodnik Powszechny]
Za zniuansowaną publicystykę, która nie poprzestaje na ukazaniu spolaryzowanego sporu. Za wykazywanie racji wielu uczestników dyskursu oraz przypominanie o skomplikowanych procesach społeczno-politycznych.

Agnieszka Szydłowska [Program 3 Polskiego Radia]
Za radiowe dziennikarstwo kulturalne najwyższej próby. Za "Program Alternatywny” i "Radiowy Dom Kultury", w których z pasją opowiada o tym, co słychać w kulturze – zarówno tej wyższej, jak i popularnej.

za udowadnianie, że szybkość i rzetelność nie muszą się wykluczać

Karolina Hytrek-Prosiecka [TVN CNBC]
Za wnikliwe analizy problemów związanych z gospodarką i polityką oraz wskazywanie błędów osobom za nie odpowiedzialnym. Za merytoryczne sprawozdania z Forum Ekonomicznego.

Piotr Milewski [Radio Zet]
Za błyskawiczny przekaz informacji zza oceanu m.in.: relację z wyborów prezydenckich. Za skrupulatne wyjaśnianie tego, co dzieje się na szczytach amerykańskiej władzy i jakie ma to znaczenie dla Polaków.

Tomasz Skory [RMF FM]
Za celne i odważne komentarze, zarówno na antenie radia, jak i na portalach społecznościowych, na temat bieżących spraw toczących się w Polsce i za granicą. Za codzienny „Subiektywny przegląd prasy” na RMF24.pl, w którym inteligentnie i z dużym poczuciem humoru przedstawia najważniejsze tematy dnia.

Robert Zieliński [Dziennik Gazeta Prawna]
Za rzetelność i profesjonalizm w relacjonowaniu spraw dotyczących policji, prokuratury oraz Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Za ważne informacje, które przekazuje jako pierwszy, a często także jako jedyny.
 

Izabela Kacprzak i Grażyna Zawadka [Rzeczpospolita]
Za dociekliwy, nieustępliwy i wszechstronny głos w polskim dziennikarstwie. Za precyzję w przedstawianiu tematów, która mobilizuje odpowiednie służby do podjęcia działań, jak stało się to m.in.: w przypadku publikacji o Polskiej Fundacji Pomocy Dzieciom „Maciuś”.

za publikacje, które wybuchły najgłośniej i najbardziej spektakularnie, nie tylko w świecie mediów

Bartosz Janiszewski ["Fundacja na rzecz prezesa", Wprost]
Za śledztwo dziennikarskie ujawniające liczne nieprawidłowości w działaniach Jakuba Śpiewaka, założyciela fundacji Kidprotect.pl. Za publikację, która sprowokowała śledztwo prokuratury i rozpoczęła publiczną dyskusję o działalności polskich fundacji.

Cezary Łazarewicz [Tekst "Orzeł może", Tygodnik Powszechny]
Za opisanie, m.in.: działań agencji PR-owych, których wpływ może doprowadzić do nieprawidłowości w tworzeniu prawa. Za dyskusję o tym, kto pełni dziś funkcję IV władzy: dziennikarze czy agencje PR?

Mariusz Szczygieł ["Śliczny i posłuszny" Duży Format, Gazeta Wyborcza]
Za wstrząsający reportaż o kobiecie skazanej za zabójstwo 6-letniego pasierba, która po kilku latach od odbycia kary podjęła pracę w szkole i została ekspertem MEN. Za wywołanie burzliwej dyskusji na temat zacierania się wyroku w polskim prawie i skłonienie polityków oraz instytucji państwowych do zajęcia stanowiska w sprawie.

Bertold Kittel, Jarosław Jabrzyk i Michał Stankiewicz ["W imieniu Kościoła" Superwizjer, TVN]
Za śledztwo dziennikarskie, które obnażyło kulisy wycen i sprzedaży przejętego przez komunistyczne rządy majątku Kościoła katolickiego. Za wskazanie osób zamieszanych w korupcję w Kościelnej Komisji Majątkowej.

Łukasz Frątczak i Tomasz Sekielski [Po prostu, TVP1]
Za materiał, który udowodnił, jak łatwo jest wnieść na posiedzenie Sejmu substancje będące podstawą do sporządzenia ładunków wybuchowych. Za prowokację dziennikarską, która spowodowała audyt w Straży Marszałkowskiej oraz rozpoczęła dyskusję o tym, jak strzeżony jest Sejm.

za ładowanie nas pozytywną energią

Paweł Abramowicz [Fakty TVN]
Za pokazywanie, że absurdy rzeczywistości mogą nie tylko dziwić, ale także śmieszyć. Za nasycony ironią komentarz i charakterystyczną, pełną powagi intonację oraz to, że wprawnym okiem reportera dostrzega tematy tam, gdzie inni nawet nie zaglądają.

ASZdziennik
Za dowcipne relacje ze zmyślonych wydarzeń naśladujące prawdziwy serwis informacyjny. Za niezwykle ciekawą formę, która służy dostarczaniu rozrywki, ale także komentowaniu otaczającej nas rzeczywistości. Za dystans, poczucie humoru i kreowanie tematów poprzez zbliżanie się do granic absurdu.

Filip Chajzer [Dzień Dobry TVN, TTV]
Za doskonały przykład empirycznego dziennikarstwa. Chociaż tematy reportaży nie należą do bardzo poważnych, autor zawsze wyjątkowo dokładnie je dokumentuje i sprawdza wszystko na własnej skórze, nawet jeśli może na tym ucierpieć.

Marcin Meller [Newsweek]
Za odważne, pisane ciętym językiem felietony. Za obnażanie absurdów polskiej polityki w sposób wywołujący śmiech, nawet, jeśli sytuacja nie należy do najzabawniejszych. Za umiejętność inteligentnej i dosadnej krytyki, która nie przekracza jednak granic dobrego smaku.

Idalia Tomczak, Konrad Olszewski ["Radar" Eska RoCK]
Za codzienny popołudniowy magazyn z udziałem słuchaczy. Za duet antenowy, którego dialogi stanowią solidną dawkę pozytywnej energii i spontanicznego humoru. Za oddanie radiowego eteru słuchaczom oraz uczynienie z nich najważniejszych gości i ekspertów, którzy współtworzą radiowe show.

za prawdziwe opowieści z innego - choć często bliskiego nam - świata

Krzysztof Miller ["13 wojen i jedna"]
Za szczerą i osobistą książkę o największych konfliktach zbrojnych XX wieku. Za przybliżenie realiów pracy fotoreportera wojennego – nie tylko w podróży, na linii strzału, ale również po powrocie do domu. Za spojrzenie na konflikty fotoreporterskim okiem i utrwalenie ich za pomocą słowa, a nie obiektywu.

Za nieustępliwe próby ukazania skomplikowanej sytuacji we współczesnym Izraelu. Za reportaż, w którym oddaje głos wszystkim stronom konfliktów społecznych, kulturowych i narodowych. Za niezwykle poruszające słodko-gorzkie opowieści ze świata ogarniętego wieczną wojną.

Marek Wałkuski ["Wałkowanie Ameryki"]
Za pozbawioną naukowego tonu opowieść o życiu w Stanach Zjednoczonych oraz rzetelny obraz jego mieszkańców i burzenie stereotypów z nimi związanych. Za umiejętne łączenie spraw ważnych i błahych, dzięki czemu książka zarówno bawi czytelników, jak i zmusza do refleksji.

Maciej Wasielewski ["Jutro przypłynie królowa"]
Za reportaż obnażający prawdę o pozornie doskonałej społeczności wyspy Pitcairn. Za historię o tym, jak przemoc seksualna staje się częścią codzienności jej mieszkańców. Za doskonałe językowo studium zasad rządzących zamkniętą społecznością i opowieść o tym, jak wspaniały sen przeradza się w koszmar.

Agata Grzybowska, Wojciech Karpieszuk ["Zabić geja" Duży Format, Gazeta Wyborcza]
Za połączenie sił fotoreporterki i reportażysty. Za publikację, która zwróciła uwagę na problem skrajnej nietolerancji wobec homoseksualistów w Ugandzie. Za trafny opis społeczeństwa dławionego nieufnością nawet wobec najbliższych oraz zmuszające do namysłu fotografie przedstawiające jego ofiary.

gdzie nagradzamy ludzi mediów za decyzje, które dają nam do myślenia

Endy Gęsina-Torres [Po prostu, TVP1]
Za ryzykowanie utratą wolności w imię społecznego dobra. Za to, że świadomy konsekwencji złamał prawo, by pokazać wstrząsające realia panujące w Ośrodku dla Cudzoziemców w Białymstoku. Za skłonienie do refleksji na temat granic dziennikarstwa interwencyjnego.

Robert Mazurek ["Pochodnie przeciw ludziom", Rzeczpospolita]
Za wywiad z posłanką PO – Ligią Krajewską, będący prowokacją dziennikarską, w którym udowodnił, że posłanka nie zna programu własnej partii. Za próbę pokazania, co tak naprawdę liczy się w polityce. Za to, że nie uwzględnił w tekście zmian, których domagała się rozmówczyni i wywołał dyskusję na temat granic autoryzacji.

Andrzej Stankiewicz
Za odważną krytykę praktyk redakcyjnych redaktora naczelnego oraz wydawcy tygodnika „Wprost”. Za to, że podjął decyzję o odejściu z pisma po tym, jak tekst jego autorstwa o finansach Aleksandra Kwaśniewskiego został opublikowany w tygodniku w zmanipulowanej zdaniem autora wersji.

Odejście z "Uważam Rze"
Za odważną decyzję rezygnacji z pracy w jednym z największych tygodników w Polsce w imię lojalności ze zwolnionym redaktorem naczelnym Pawłem Lisickim. Za udowodnienie, że w polskim dziennikarstwie przywiązanie do własnych ideałów i praca w zgodzie z samym sobą są nadal dla wielu wartościami nadrzędnymi.

w którym nagradzamy dziennikarzy za to, że pokazują, że można inaczej

doc! photo magazine

Za nowoczesny, bezpłatny magazyn internetowy poświęcony fotoreportażom. Za platformę, dzięki której historie przedstawiane na zdjęciach pokazywane są w ujęciu całościowym, a nie tylko fragmentarycznym. Za dopracowaną formę, która koresponduje z treścią wysokiej jakości.

Dorota Wodecka ["Polonez na polu minowym"]
Za książkę, w której pytania o najważniejsze sprawy naszego kraju zadawane są pisarzom. Za odważny i nietuzinkowy dobór rozmówców, którzy głośno i bez ogródek manifestują to, o czym w debacie publicznej mówi się niezwykle rzadko.

Jan Wróbel [Poranek Radia TOKFM]
Za udowadnianie, że audycje publicystyczne w Polsce można prowadzić nie tylko rzeczowo i merytorycznie, ale także ze swobodą i luzem. Za inteligentną ironię i cięte riposty, z którymi radzić sobie muszą politycy każdej partii.

WOK - Wszystko o Kulturze [TVP2]
Za program ukazujący kulturę nie tylko ze studia telewizyjnego, a przede wszystkim z miejsc najważniejszych dla niej wydarzeń. Za uświadamianie, co obecnie dzieje się w kulturze – zarówno tej wysokiej, jak i popularnej – oraz wskazywanie, jak można w niej uczestniczyć.

Izabela i Witold Szabłowscy ["Nasz mały PRL"]
Za nowatorski sposób pisania reportażu, dla którego autorzy zdecydowali się odtworzyć epokę PRL-u w swoim codziennym życiu. Za podróż w czasie w celu znalezienia odpowiedzi na pytanie, czy dziś żyje się lepiej.

za materiały, które zmieniają rzeczywistość z dobrym skutkiem

Akcja "Jak urządzić świat" [Gazeta Wyborcza]
Za przygotowanie uczniów do publicznej debaty na tematy społeczne i gospodarcze oraz angażowanie ich w dyskusję o tym, jak poprawić świat. Za próbę odpowiedzi na pytania dotyczące kryzysów gospodarczych, konfliktów na świecie i ochrony środowiska.

Lech Mergel, Kacper Pobłocki i Maciej Wudarski [Anty-Bezradnik Przestrzenny: prawo do miasta w działaniu]
Za książkę wskazującą, jak skutecznie angażować się w kształtowanie przestrzeni publicznej. Za wychodzenie naprzeciw potrzebom mieszkańców i uświadamianie możliwości, które w dziedzinie aglomeracji miejskiej daje im prawo.

Cykl tekstów [Dwutygodnik]
Za cykl tekstów dotyczących przestrzeni miejskiej. Za włączenie się do debaty na temat ciszy nocnej w centrach naszych miast oraz pokazywanie, w jaki sposób problemy mieszkańców związane z życiem nocnym, rozwiązywane są w innych zakątkach świata.

Piotr Waglowski [Serwis vagla.pl]
Za śledztwa obywatelskie, których nie powstydziliby się najlepsi dziennikarze. Za konsekwentne patrzenie władzy na ręce, komentowanie i kontrolowanie rzeczywistości prawnej dla dobra społeczeństwa. Za to, że od 16 lat pokazuje jak dbać o swoje prawa w tzw. społeczeństwie informacyjnym.

Bartosz Marczuk i Wojciech Wybranowski za cykl artykułów o rodzinie Bajkowskich [Rzeczpospolita]
Za nagłośnienie sprawy rodziny Bajkowskich, których dzieci, w opinii wielu specjalistów, bezpodstawnie trafiły do domu dziecka. Za zainteresowanie problemem osób publicznych, rzecznika praw obywatelskich i parlamentarzystów oraz wywołanie dyskusji na temat działania rodzinnych ośrodków diagnostyczno-konsultacyjnych.